Addison hastalığı, böbrek üstü bezlerinin salgılama yetersizliğinden kaynaklanan hastalıktır. Hipoadenokortisizm olarak da bilinir.

Thomas Addison'un 1855'te tanımladığı Addison hastalığı, böbrek üstü bezlerinin kabuk (korteks) bölümünün, otoimmün, verem ya da mantar enfeksiyonu nedeniyle zarar görmesine bağlıdır. Güçsüzlük, kansızlık, kilo yitimi, mide-bağırsak rahatsızlıkları, kan basıncı düşüklüğü, deride kararma, bazı hastalarda da aşırı sinirlilik ve aşırı duyarlılıkla gelişir. Eskiden ölümle sonuçlanabilirken, günümüzde sentetik hormonlarla büyük ölçüde tedavi edilmektedir.

Böbrek üstü bezi ile ilgili kortikal (üst katmansal) körelme/sakatlıktır ve işlevsel düşüş (hypofunction) yani yetersizlik vardır. Görünürdeki idiyopatik (sebebi bilinmeyen veya aniden çıkan) biçiminde, hasarlı (atrophic) böbrek corteksinin (organı sarmalayan üst tabaka; kabuğu ya da zarı) lenfosit sızdırması gözlemlenmiştir ve böbrek üstü bezine ait dış katmansal dokunun (cortical tissue) özgül antijenlerine karşı kendiliğinden harekete geçen antikorlar/karşıkorlar (antibodies) vakaların büyük bir oranında serumda mevcuttur. Deneysel alerjik böbrek üstü bezleri şişmesine (adrenalitis), deneysel hayvanlara böbrek üstü bezi dokusu zerk edilerek, neden olunmuştur.

ADDİSON HASTALIĞI BELİRTİLERİ

Halsizlik, kas güçsüzlüğü, mide bulantısı, kusma, iştah kaybı, cilt yaraları, terleme, baş ağrısı, hafıza bozuklukları, kan basıncında değişiklikler ve titreme hastalığın belirtileri arasında sayılıyor. Addison hastalığın teşhisinde kan basıncı düşüklüğü, kan sodyum değerinin düşmesi, kortizol ve adrenalin seviyesinin düşmesi önemli bulgular olarak belirtiliyor.